Nerden de geldin aklıma gece gece. On beş ay olmuş her şey biteli ama her aklıma geldiğinde hala yüzümde buruk gülümsemem kaybolmuyor. Fark ettim de özlememişim hiç seni. E bu kadar zamandan sonra da özlersem kendime ayıp etmiş olurdum yani. Açtım şarkımızı dinliyorum neyseki hiçbir şey hissetmiyorum. Senden sonra kimse olmadı hayatımda sanki olamazmış gibi de geliyor. Kimseye söyleyemesem de sana da hiç bir zaman söyleyemediğim gibi sen hep farklıydın ama değişecek bu inanıyorum, başkasına da sen farklıydın diyebileceğim. Yeşil bir defterimi vermiştim sana, içinde yıllarca yazdığım şiirlerim vardı. O defterle birlikte tüm duygularım da gitti benim. Duygusuz bir insan oluverip çıktım ama seni suçlamıyorum artık çoktan affettim. Neyse dedim madem içimde kaldı anlatamam hiçbir şeyi sana bari buraya içimi dökeyim falan ama şu an anladım ki büsbütün unutmuşum seni eminim.
