ben mervelerden nefret ediyorum. bi de dönmek için fırsat kolladıkları yavuzlardan.
sonra kırsalda oturup boğaz hayaliyle yaşayan adamların hali içimi burkuyor.
bu kadar sık titreşim gönderemezken, hunharca taşak geçen hayatta gün tüketen kadınlara beyaz atlı prensleri denk gelmedikçe daha da hırsla bekliyorlar ya; içim yanıyor lan.
arıyorum arıyorum açmıyor.. hayat hepimize çok tıraş.
