gariptir diyenleri anlayamıyorum en yakın arkadaşımın babası öldüğünde gülme krizine girmiştik hem de cenaze akşamı. arkadaşımın kardeşi ise bilgisayar başında oyun oynuyordu. ben hala o kadar gülmedim öyle ki misafirler sesimizi duymasın diye odadan çıkmadık uzun süre. 4-5 kişiydik biz de. öyle bir durum oluyor ki o an arkadaşının ne kadar üzüldüğünü görüyorsun üzüntüsünü biraz olsun almak için aptal saptal şeyler yapıyorsun ya da söylüyorsun o da anlıyor durumu senin çabalamanı anlıyor ve saçma sapan lise anılarına gülmekten ağrıyan karnına ağlarken, duygusallığın son noktada olduğu o anda gülmek arkasına sığınılır bir şey oluyor.orda ölen insan bir anne ve oğlunun davranışlarına sanki siz daha fazla üzülüyormuş gibi yorumlar yapılması çok acı. tekrar söylüyorum ben hala o kadar güldüğüm bir günü hatırlamıyorum ve en önemlisi o kadar üzüldüğüm bir günü.
