fenerbahçe'nin antipatik yöneticilerinden biri. türk spor basınının duayenlerinden biri olan; atilla gökçe'nin, kendisiyle ilgili görüşleri kayda değerdir. buyrun:
vedat yüksel değil miydi, antalya'da yan hakeminin işaretine rağmen, topa uzanan elin ümit özat'a değil, ali bilgin'e ait olduğunu anında çözüp penaltıyı iptal eden. Ne çabuk unuttunuz? Aynı Vedat Yüksel, ibrahim Üzülmez'in sırtına kramponla yüklenen Lugano'yu atmadığı zaman niye sustunuz da şimdi konuşuyorsunuz?
Futbolda saha içindekilerin hep masum olduklarına inandım ben. Becerikli ya da beceriksiz. Uysal ya da haşarı. Her ne yaptılarsa kötü niyetle yapmadılar. Ruhlarını şeytana satmadılar. Futbolcusu da hakemi de benim vicdanımda hep temiz kaldılar. (Arada kirlenenleri de aralarında zaten barındırmadılar.)
Ama her maçın içinden komplo teorileri, her hakem kararından mafyoz ilişkiler, her başarı öyküsünden fesatlıklar, her başarısızlıktan da satış senaryoları üreten şu yönetici taifesinin şeytanlıkların, kurnazlıklarından, fırsatçılıklarından da yoruldum ben.
Hele ki onlara ağızlarının suyunu akıtarak çanak tutan bir kısım medyacıdan da hep utandım.
Bırakın şu masum oyun, olabildiğince güzelliğiyle oynansın.
Çile mi çekeceğiz,çekelim! Zevkten ya da kahırdan öleceksek ölelim.
Futbolu seviyoruz.
Susun da maç seyredelim.
