bir yerde bir dinci var ise onu oradan gönderip oraya böyle bir kucak bok sıçsan ve o ortada hep dursa yine de herşey daha iyi olur. tamamı laubali tamamı düşüncesiz işten güçten zerre anlamayan allahla kitapla iş olacağını sanan yeteneksiz gereksiz insanlar
örnekle anlatayım, şimdi yeni taşındımız apartmanın yöneticisi bildiğin dinci. mıymıy diye konuşan loş ışıkta bol zikir çekmekten bembeyaz olmuş bir surat ve istisnasız beyin cortexi süt gibi dümdüz olmuş bir kafa.
havalar son iki günde aniden soğudu ve evde de 25 günlük bir bebek var. kaloriferler yanmıyor yanmadı. çıktım sordum nedendir diye.
yönetici: kömür kalmadı.
jack : bitti mi?
y: bitti.
j: para da mı yok, yoksa ben vereyim alalım.
y: para var.
j: e neden almadınız?
y: havalar iyi gidecek gibiydi israf olmasın allahın gücüne gider diye almadım.
j: israf ne alakası var alsaydın fazladan kömür bu bozulmaz ki, artanı seneye kullanırsın.
y: almadık havalarda soğuyunca aniden olmadı yakamayız.
j: e bizim bebek var daha önce söylemiştim zaten ben, bir kaç derece yüksek yakalım parasını ben veririrm ya da fazla kömür alalım diye. üşüttü çocuk dün gece oldu mu böyle*
y: allah şifa versin.
bu işte her işin çözümü allah.
hayır yani o anda o küçük kafasını alıp kapının arasına sıkıştırıp kapıyı kafası kopana kadar boynuna çarpmak hatta götünden sikmek istiyor insan. amına kodumun gerizekalıları ya.
