günde birkaç defa dinlenilmeden kendini eksik hissettiren eser'dir bana göre.
nasıl yazmışsın ve de yapmışsın sen bunu diyorum morrissey'e. ne de güzel ninni gibisin sen!
insanın gözlerinin önüne her şeyi, getirendir. geçmişi çokca, geleceği azıcık da..
hüzünlü mü, yoksa başka nasıl bir sıfata sahip olduğunu daha kavrayamadım bunun.
hakkında sayfalarca yazabileceğim bir eserdir kendileri ama. diğeri için; (bkz: i know it's over).
dinleyene ilaç mıdır, yoksa daha fenalaştırır mı, bilinmez.
sadece kendini morrissey'in * sesine bırakmak bendeki tanımı.
