annesinin ona pixie adını vermesinden dolayı annesinin ne kadar haklı olduğunu biliyor mudur acaba. çok şirin bu kız. bunu söylerken yüz güzelliğini kastetmiyorum. şimdiki hali sam brown'ın gençliğine çok benziyor. ses tonu zaten tam istediğim düzeyde. nil karaibrahimgil ve björk karışımı. ayrıca bu kız benden bir yaş küçük ve iki albüme sahip. geçen sene çıkan young foolish happy albümü içime pek sinmedi ama turn it up on numara. son albümde resmen hande yener'leşmiş. umarım giderek bozulmaz. 40 yılda bir böyle güzel bir ses bulmuşum, onu da kaybetmek istemiyorum. bu kızın cry me out adında bir şaheseri var, onu mutlaka dinleyin. ayrıca nothing compares'ı da es geçmeyelim. ama bunları söylediğim için sadece bunları dinlemeyin. şunlara da bir göz atın.
my love,
gravity,
broken arrow,
the thing i love,
the way the world works,
here we go again,
birthday,
band aid,
hold me in your arms,
love you to death,
dancing on my own
everybody hurts sometimes
paper planes
perfect
we just go on
bright lights
