dersin en alakasız yerlerinde, yerli yersiz yerleştirdiği 'ivit'leriyle; gecenin bir yarısı saatlerce yol gitmem gerektiğini birkaç derste üst üste ifade etmeme rağmen, her seferinde derslerden erken ayrılmama izin verirken gösterdiği anlayışla; türkçeden ingilizceye, ingilizceden türkçeye hesapsızca ve aniden gerçekleştirdiği geçişleriyle; uzun uğraşlar sonucu yaptığım aksanım yüzünden beni önce kanadalı, sonra amerikalı zannedip, bende, 'vay anasını, neymişim ben be' gibi bir övünç hissiyatı uyandırmasıyla gönlümde taht kurmuş, uludağ üniversitesi'nin en sevimli hocalarındandır. bir de dersinden kalmayaydık...
