aynı şuursuz bünye leonardo da vinci'yi, donato di niccolò di betto bardi'yi, michelangelo buonarroti'yi, raffaello sanzio'yu da heykeltraş ve ressam sanarlar.
bu kişiler olayın aslını çözememiştir. dileriz bu mevzu altında olayın aslını çözerler. şimdi size yıllarca üstü kapatılmaya çalışılmış tarihi gerçekleri açıklıyorum. öncelikle tarihi heykellerin aslında zamanında annesinin sözünü dinlemeyen adamlar olduğunu bilmeliyiz tabii. ve bunu aklımızdan hiç çıkarmayıp annenin sözünü dinlemeliyiz.
(bkz: taş olursun taş)
bu harika hayat dersinden sonra bu kamlumbağaların neden sanatçı sanıldığına bakalım. aslında bu törtılsın dördü çok iyi arkadaşlardı. sanatçı ruhunun bir süre sonra kafayı sıyırmaya neden olması bunlarda da etkisini gösterdi. donatello, daha önceden annesinin sözünü dinlemediği için taş olan bir adamın aslında bir heykel olduğunu ve bunu kendisinin yaptığını iddia etti.
(bkz: saf)
ardından arkadaşı leonardo da donatello'nun yaptığı heykelin aslında kendisinin yaptığı bir resim olduğunu iddia etti. bunun üzerine raphael ve yaramaz çocuk michelangelo'da diğer taş olan adamlar için aynı iddialarda bulundular.
tabii bu safsatalar günümüze dek yayıldı. herkes bu insanlara inandı. tarihi heykellerin birileri tarafından yapılan eserler olduğu sanıldı.
halbuki bu eserleri yaptığını iddia eden bu dörtlü zamanında belasını buldu ve kaplumbağaya dönüştürüldü. kendilerini öpecek bir insan bulamadıkları için de hayatlarına böyle devam ettiler.
bu yanılsamaya neden olan adamların halini görüp bu safsatalara inanmamak gerekir. mazallah kurbağaya falan dönüşürüz. zira birçoğumuz kurbağa kadar mantıklı düşünemiyoruz.
