"övünülecek tek şeyi ataları olanlar patatese benzer, çünkü en değerli varlıkları toprağın altındadır." der bir söz sahibi.
atalarla övünmek güzeldir fakat sadece övünmek aptallıktır. atalarının kıymetini bilmek japonların yaptığı olsa gerek: ataları ne yaptıysa atalarının yaptığının daha iyisini yapmaya çabalamak ve başarmak. o zaman atalarının yanına huzur ile gidebilir. yoksa atasıyla övündüğü ile kalır kişi.
önerme doğrudur. fakat sadece unutmakla kalmamış rezalete doğru koşar adım gitmektedir. tabi durum sadece kızlar için değil iki kat hızla erkekler de rezalete doğru gitmektedir. bu rezalet belirli bir dinin ya da politik görüşün esaslarına göre belirlenemez, evrensel etiğe göre her nesil daha bir iğrenç hal almaktadır.
