Firmalar, bir işçinin işe alınmasına ve eğitimine büyük yatırımlarda bulunduktan sonra, ekonomik bir resesyon sırasında bu işçinin işine son vermekten kaçınacaklardır.
Bir savunma mekanizması olarak işveren firma, daha önce yatırım yapılmış işçileri gömülemek (iddihar etmek, biriktirmek) isteyecektir. Böylelikle bir resesyonun başında emek hemen azaltılmamakta, üretim ve emek kullanılma oranı düşmektedir. iktisadi faaliyetin artmasıyla, emek girdisini artırmadan emeğin kullanılma oranını artırmak yoluyla üretim artışı sağlanabilir.
Her iki durumda da istihdam, bir gecikme ile üretim artışını izlemektedir. Emek de bir değişken faktör olmaktan çıkarak sabit bir faktöre benzemektedir.
