tek bir cümleyle, tek bir giriş cümlesiyle, tek bir satırla sadece kendisini değil... hayatlarımızı-hayatımı anlatan romandır. Evet, "devrim, vaktiyle bir ihtimaldi ve çok güzeldi." bu ihtimaldir ki, hâlâ umut etmeyi ve yaşamaktan vazgeçmemeyi hatırlatır bazılarımıza... bu ihtimal sayesindedir ki ben yüreğim sancılar içinde okuyorum bu kitabı.
90. sayfaya geldiğimde ise, Uyurkulak'ın gözlem ve tespit becerisinin önünde saygıyla eğiliyorum. aynı paragrafı kaç kez okudum bilmiyorum. Bıraktım kitabı ondan sonra, düşündüm gece boyu...
"...Çünkü sıkıntı öldürür. Ve ama sıkıntı öldürüyor. Acı ve öfke değil, ama sıkıntı öldürüyor. Çok geçici, anlık, masum, makul olabiliyor sıkıntı, ama öldürüyor."
