bu dizinin filmlerini izleyen seyirci için bir sinema filminden beklentiler o denli yükselir ki ardından seyredilen filmler, etki süresi içerisinde tat vermez olurlar.
akıp giden film kareleri, sanki tek tek titizlikle çekilmiş ve bu çekimde görev alan tüm ekibin büyük özeni, emeği, alın teri, bir dantel gibi karelere işlenmiş gibidir. sonuçta, tüm zamanların en iyi filmi olmak için adeta birbirleriyle yarışırlar.
bu konuda farklı görüşler olsa da birbirlerinden üstünlük bağlamında ben, dizinin üç filmini çekim sırasına bağlı olarak sıralamayı yeğliyorum. belki de böyle düşünmemde en büyük neden 'the godfather' romanı'nın yazarı mario puzo'nun serinin ilk filmindeki marlon brando'nun oyunculuk gücü hakkındaki şu görüşleridir;
" biz; roman yazarları ya da senaristler, bu güne kadar, peyazperdede kahramanlarımızı canlandıran aktör ya da aktristlere, başarıları oranında notlar vermeye alışmışızdır. marlon brando, baba filmindeki performansı ile roman kahramanına gerçek kişiliğini kazandırmayı başarmıştır ki böylesi bir duruma, bir sinema filminde çok nadir rastlanır. "
