152.
-
yalnızlıktır.
herkesin dediğinin dışında, sana gösterilen sevginin sadece sana olduğunu, özel olduğunu, aslında şımartıldığını anlayamamaktır.
annen öldüğünde seni anlayacak kimse yoktur. baban öldüğünde de.
küçükken arkadaşlarınla, kuzenlerinle bu açığı kapatmaya çalışırsın ama olmaz tabi ki.
annene benim neden kardeşim yok diye sormaktır tek çocuk olmak.
tek olmayı, yalnız kalmayı sevmeyi, onunla mutlu olmayı öğrenmektir.
sırlar ağırlaştıkça, dertler biriktikçe paylaşamamak, bunların altında ezilmektir. aslında tek çocuk olmak; ya geveze, ya da suskun olmaktır.
aşkın ilk kazığını yedikten sonra gidip anlatacak birinin olmaması demektir.
bir çikolatayı paylaşmaya özenmektir tek çocuk olmak,
saflıktır tek çocuk olmak, kazık yemektir. kardeş yokluğundan olmadık kişilere kardeş demektir.
tek çocuk olmak tüm bunlara alışıp; bunlarla büyüyüp, erkenden adam olmak demektir.
