bugün klibi -yanılmıyorsam bugün- yayınlanan şarkıdır.
ormanda şarkı söylemeyi anlamlandırdık diyelim, lakin emre aydın'ın oturduğu sandalyeyi alıp vurması, değişikli bir şey. insan bekliyor ki o sandalye kırılsın, en nihayetinde bir isyan var bi bir şey var değil mi? yok yok, sandalye kırılmıyor, tek bir yerine bir şey olmadan savrularak yere duruyor. cık cık, olmadı.
vaka akabinde emre beyler elinde bir adet balyoz(!) ile salınıyor, balyozu taşıyor da taşıyor elinde. yürüyor felan. sonra bir bakıyoruz, balyozu almış eline duvara vuruyor, lakin duvara yine bir şey olmuyor. efenim madem isyan var, yıkın duvarı, şarkının ambiyansına da uyar. uymaz olur mu hiç? sıvası bile dökülmedi duvarın. olmaz ki böyle?! hem o duvar o balyozla yıkılmaz ki, kapkalın duvar şeysi. o duvara vurdaran isyanlı klip yapıcı zihniyeti ellerinden öpüyorum. çekilebilirsiniz.
bir anekdot daha var ki evler yıkılsın, o gülden mutlu bir tuhaf, bir değişik. hani insanın dış görünüşüyle dalga da geçilmez ya, hatun bildiğin klibin ilk safhalarında ersin korkut'un kadın versiyonu gibi. öyle değişik yani, anlatabildim mi? sonuna doğru da gotik olmuş zaten. bir dengesizlik, bir yamulma halleri. tuhaf şeyler bunlar.
sadede gelecek olursam beğenmedim. zaten ormanda şarkı söyleyen tipleri oldum olası sevmem. lüzumsuz geliyor bana. ama şarkı güzel, şarkının güzelliğini de kötü klip bile bozamaz, o ayrı.
