ülkemizdeki eğitim sistemini lise 2. sınıfta okuyan bir mf öğrencileri olarak şöyle geniş geniş incelemeye kalktık bugün.dedik kendi kendimize ne öğreniyoruz? gerçekten acı gerçekler çıktı karşımıza. şu an bir anadolu lisesinde okuyoruz, okulun hedefleri büyük, yani bizi baya zorluyorlar. şimdi bakıyoruz bizim eğitim sistemimiz bize neler öğretmeye çalışıyor?
2 tane yabancı dil öğreniyoruz. almanca ve ingilizce. yabancı dil öğrenmek, dalga geçiyorlar sanki. 2 tane yabancı dil aynı anda, güzel...
kendi edebiyatımızı öğretiyorlar. edebiyatımızı şu yüzyıl bu yüzyıl şu dönem bu dönem diye ayırıyorlar, her dönemin yy'ın şairlerini, eserlerini, eserlerinin uyaklarını, ölçülerini, sanatlarını fln öğretiyorlar. yani ilerde edebiyat hocası ya da tarihcisi(her neyse) olcakmışız gibi öğretiyorlar.
tarihimizi öğretiyorlar. bununla yetinmeyip avrupa tarihini falan da öğretiyorlar. yakın tarih uzak tarih hepsini öğretiyorlar, öğretirken mantıklı, düzgün bir şekilde öğretmiyorlar. fatih'i anlatırken kanuni'ye atlıyor, kanuni'yi anlatırken fatih'e dönüyor vs...
çevremizi, vücudumuzu ve canlıları öğretiyorlar. bunların hepsini bildiğiniz gibi biyoloji dersi adı altında veriyorlar. canlıları sınıflandırıyoruz, onların sistemlerini falan ezberliyoruz. organlarını öğreniyoruz. sonra kendimizinkileri öğreniyoruz. sonra karşılıklı nasıl yaşadığımızı öğreniyoruz vs... yani doktor, veteriner olcakmışız gibi biyoloji öğretiyorlar.
maddeleri öğretiyorlar. maddenin en küçük yapıtaşını öğreniyoruz. tabii sadece bu değil. maddelerin periyodik cetveldeki yerine göre özelliklerini öğreniyoruz, periyodik cetveldeki yerini bulmayı da öğreniyoruz tabi. bunların aralarında yaptıkları tepkimeleri öğreniyoruz. bu tepkimelerin dengesini, hızını, enerjisini öğreniyoruz. havanın 5'te 1'inin oksijen olduğunu da öğreniyoruz. bu maddelerin radyoaktif olaylarını da öğreniyoruz... yani ilerde kimyager olcakmışız gibi maşallah baya bi kimya gösteriyorlar...
fizik öğretiyorlar bize. 3 kg kütleli cisim 10 ms hızla giderken 3 eşit parçaya ayrılırsa, 2 parçası şuraya buraya giderse, 3. nün nereye gideceğini öğreniyoruz. 2 rad/sn hızla dönen koninin kenarındaki sineğin fırlamaması için gerekli sürtünme katsayısını öğreniyoruz. labirente benzeyen çubukların neresinden asılırsa dengede kalacağını öğreniyoruz. 5 ms akıntılı derede, botun karşı kıyıya ne kadar sürede ne kadar kayarak çıkacağını öğreniyoruz. balondan atılan cismin yere düşme süresini öğreniyoruz. 30 ms hızla giden jipi vurmak için bir tankın bombayı kaç derece açıyla kaç ms hızla atması gerektiğini öğreniyoruz. iki yükün arasındaki potansiyel farkı öğreniyoruz. bir kürenin elektrik alanını öğreniyoruz. kondansatörün ne kadar yük depolayacağını öğreniyoruz...
aynı zamanda matematik, analitik geometri ve geometri öğreniyoruz tabii ki. bu 3 derste çok abartılcak bir şey bulamıyorum. matematiğin gereksiz konusu olmadığına inanıyorum, herkes öğrenmeli.
ilköğretimdeyken parlak bir öğrenciydim. övünmek değil, sadece ders dinleyerek yapabiliyordum. çünkü yapılabiliniyordu. ama şimdi vasatın altında bir öğrenciyim, ilköğretime göre çok daha fazla ders çalışmama rağmen. ders dinlemek yeterli olmuyor, kafamızın içinde milyonlarca değişik şey olduğundan illa ki karışıyor bir şeyler oturmuyor. hemen hemen hepimizde unutkanlık problemi oluştu. günde her dersten 2-3 test almaktan, çözmediğimizde cezalandırılmaktan bıktık. ilköğretimdeyken bu çocuk çok zeki diyenler şimdiki halimi görse bayağı üzülürler sanırım. belki gerçekten de zekiy(d)im. ama artık kendime hiç güvenim kalmadı. yani yapabilirim diye bakamıyorum malesef.
işte bunların yanında elimden geldiğince, bilg müh olmak isteyen biri olarak, hobim olan programlamayla uğraşmaya çalışıyorum. ama ne kadar mümkün oluyor siz düşünün... büyük ihtimalle biyolojiyi, kimyayı, yukardaki konuları tam bilmediğim için öss denen hedede istediğimi elde edemeyeceğim.
bizim eğitim sistemimiz, yetenek öğütücüden başka hiçbir şey değildir.
