tesadüf eseri tanıştığım benden büyük biriyle yazışıyorum. Abi diyorum ona. Şimdi yine pek de uzun sayılmayacak bir yazışmada bana; "Bir söz geldi aklıma son yazdıklarından sonra; "Hayat duygusallar için trajedi,düşünenler içinse; komedi dir" Sende her ikisi de mevcut.Bu yüzden ekledim seni demirbaşlar listeme." doğru mu bu bilmiyorum? herkes gülerken ben insanların acılarını, acı çekerlerken güldükleri anları düşünürüm istemsiz şekilde. karışığım sözlük, kendime gelmem, net olmam, belki şu yüksek lisansı bitirip artık bir ucundan tutmalı hayatı, belki de elinden kadınım diyeceğim kişinin.
