leon da, mathilda'yı havalandırma boşluğundan gönderirken söylenen o söz: " sen bana yaşama arzusu verdin"
schindler's list te oskar schindler'in rozeti gösterip "bununla birkaç yahudinin daha hayatını kurtarabilirdim" diyerek ağlaması ve tüm yahudilerin schindler in üstüne kapaklanarak ağlamaları. amk yazarken bile gözlerim doldu.
ben yinede tarih üzerindeki acıdan değilde o katilin üstünden gitmeyi tercih ediyorum yaşamı tasvir ederken. hayatı boyunca yatağa uzanıp kök salamamış bir tetikçiden bahsediyoruz. hayatını değiştirebilmesi için ne kadar şansı vardıki? küçük bir kız çocuğunun masum aşkının onda yarattığı müthiş değişim. leon mathilda'nın kardeşinin intikamını almak için ölürken aslında evrilimini tamamlamıştı. hayatı boyunca olduğu gibi bir katil olarak değil, duyguları olan bir birey olarak ölüyordu. yaşama arzusu olan. yaşamı iliklerine kadar isteyerek ölüyordu. yaşamdan nefret eden ve onu beş paralık adamları temizlemek için tehlikeye atan bir istemsiz olarak değil.
