tanrının varlığı inkar edildiğinde bir şeyler yapılabileceği,
en kötü ihtimalde göz yumulabilecek söylemdir.
dua ve ibadet ile huzurda sofraların,
nimetlerin belirdiği kareler sadece yunus emre'in ve bu gibi büyük insanların hayat hikayelerinde geçer.
insanın inancını güçlendirdiği doğrudur,
ama vakit hakkını koruma ve gözetme vaktine geldiğinde el sadece dua etmesini bilir.
sorulduğunda alınan tek cevap ;
" öteki tarafta ödüllendirileceğim ! "
lakin, tek bir insanın tüm dünyayı değiştirebileceğini söyler bir çok peygamber,
ve kuran-ı kerim.
sormazlar mı sana öteki tarafta ;
" neden üfleyip uçurabileceğin yaprağa kelleni verdin, bre gafil ?! " diye ?
adalette, yaratıcının varlığı gibi göreceli bir kavramdır,
içinde nasıl yorumladığına ve hareketlerine yansıttığına göre değişir.
