Iyimser bir entry olmayacak, sunu söyleyebilirim; Karanlik bir günes...
Söyleyecek çok sey var aslinda, bir o kadar da az sey. Her sey gözümüzün önünde hatta gözümüze bata bata gerçeklesiyor. Savas, ölüm;
baris, yasam; ask, nefret; terör, çıkarlar... insanin acimasizligi ve merhameti arasindaki gel gitlerinde savrulus ve ona bagli olarak ebedi kaybedis. Insanlarin çogu önündeki iki yoldan yanlisini
-kötüsünü -seçti Binlerce yil öncesinden birbirini hiç tanimayan ve birbirlerinden haberdar olmayanlar dünyanin sonunun geldigini söyledi, binlerce yil sonra bugün biz ayni seyleri söylüyoruz; ama zaten gerçeklesecek olandan yüz akiyla çikmanin hesabini yapmak yerine daha fazla nefret, daha fazla aci, daha fazla ölüm melegi, daha az sevgi, daha az ask yetistiriyoruz.
Daha fazla sevgi ekmeliyiz dünyamiza.
Hem olayin bir de kadin yönü var. Ask yönü daha dogrusu. En kötü durumlarda filizlenme tehlikesi olan ask o kötü durumlarda insanlara yanlis kararlar verdirebiliyor. Savas ya da o tür bir ortamda zaten içinde olumsuzluk barindiran aski daha da olumsuz kiliyor. Kadin, erkek ve doga. Doganin kendinden kadina verdigi dogurganlik, bereket, sefkat ve yine doganin kendinden erkege verdigi mücadeleci karakter ve savasçi özellik. Biraz da bunlarin üstünde durmak lazim bence.
