toplumun büyük bir kesimi tarafından haklı olarak şişirilen, imrenilen ve hep olmak istenilen mesleği icra eden kişilerde oluşan duyarsızlaşmadır.
mesleğini sadece bir iş olarak görmeyen topluma faydayı düstur edinen ciddi doktorlarımızı tenzih ederim. lakin bazıları da var ki: hastane koridorlarında, hastaları ziyaret etmeye hazırlanırken; onlarca çaresiz hasta yakınlarına aldırış etmeden, şakalaşmalarda bulunur hatta çıkışta gidilecek restoranı kararlaştırmaya kadar varan ciddiyetsizliğe temayül ederler. bu işçilere! ne soru sormaya gelir ne de eleştirmeye. çünkü hep yukarıda görürler kendilerini, karşısındaki kim olursa olsun iş bilinciyle değil bilinçsizliğiyle aldırış etmezler. buradan onlara ince bir sitem yolluyorum.
