Hep bir treni kaçırmışlık duygusu olur ya insanda, bir yere yetişmesi lazımda, ne o yeri ne de zamanı biliyor ancak o anda bulunduğu yerin olması gereken yer olmadığını tamamen biliyor, işte o duygudur bu.
ya da baharın gelişiyle birlikte, insan havayla bir uyumsuzluk yaşar ya hani bir eksiklik duygusu, o kadar eksik olur ya hayat. Her şey doğru gibi görünür, herkes tarafından olması gerektiği gibi ama o hep eksiklik işte ve bu eksiklik kapanacak gibi durmaz ya. odur işte.
