avanos' un dağlarından kızılırmak' ın yataklarına...
ben orada doğdum doğanın kucağına,
güneşin alnında bal kıvamına şahit oldum.
yeşilin yeşil olduğu,
gözlerin buğusuz baktığı insanların arasından geldim.
zaman el çabukluğuyla işledi dünyayı; ama bana dokunmadı hiçbir el...
doğada bir ahenk vardı da,
bende birkaç nota eksikti sanki...
doğdum da, nereye doğdum ben?
kızılırmak' ın yatağına doğdum; ama benim yatağım bura mıydı ebediyen?
eşini aldatan bir alçak gibi kızılırmak' ı aldatıp farklı yataklarda ruhumu bulmak istedim.
biri beni işlerken,
aldatmışlığın,
aldanmışlığın,
zevkini yaşamak istedim.
...ve o gün geldi.
heykel gibi dimdik duruşuyla karşımdaydı, aldı beni ellerine insan.
bir kulübeye gittik,
eskiydi, dökülüyordu;
ama benim yeni hayatımdı.
içerisi sıcacıktı, yorulmuştum.
ben etrafa göz gezdirirken büyük bir merakla, o bana su getirdi;
insan...
susuzluk çekmemiştim hiç.
nehirler aşmıştım, en güzel suyu ben içmiştim, en kırmızı balıklara yoldaşlık etmiştim, güneşin sunduğu berraklığın hepsini içime çekmiştim de gelmiştim buraya;
ama yine de su getirmişti insan.
gerekli miydi?
su kasesini koydu başucuma...
beni de dünyanın çarkından aldı, kendi çarkına koydu.
ruhumu buldum ayaklarıyla döndürdüğü yeni dünyamda; çarkta.
başım dönüyordu, mutluluktandı herhalde; bilemedim... pek umrumda da değildi;
mutluydum, sanırım ilk defa.
ta içime işleyen bakışlarıyla, sevgiyle bakıyor, sevgiyle dokunuyordu bana.
suya dokunuyor parmak uçlarıyla, bana içiriyordu,
tanımıştım, kızılırmak' tı!
kızılırmak böyle dokunurdu bana işte, suyuyla susatırdı beni daha fazla.
susadım,
daha fazla, kanamadım ona...
o sundukça bana berraklığını, ben daha fazla susadım ona...
şekilden şekle girdim, güzel görünmek için ona, hayatımda ilk defa!
resmen içime işledi kızılırmak' ın özleri,
birbirimize karışıp şekil aldık...
belimin kıvrımlarından akıyor,
bacaklarıma dolanıyor, beni mest ediyordu...
belki aşkla,
belki arzuyla,
dünyanın en güzel şeklini almıştım...
kızılırmak' ı çamura bulamıştım;
buna rağmen o benim güzelliğime güzellik katmıştı...
ona minnettardım,
bizi tam anlamıyla biz yapan o olmuştu...