onca pisliğe rağmen tek tük de olsa güzel bir şeylerin olduğunu bize göstermiş çalışmadır. doğa sevgisi mevgisi neyse de doğa'dan başka gidecek yerimiz kalmayınca ne yapacağız çok merak ediyorum. doğa sevgisini ajite edip arabesk bir anlam yüklemek istemiyorum doğayı korumanın bir zorunluluk olduğunu düşünüyorum. duygusal yaklaşmaya bile gerek yok. günü gelecek sike sike doğaya dönülecek! yaşamak istiyorsak, temiz bir hava istiyorsak gelecek nesilleri kimse siklemiyor biliyorum siklemeyecekler de ama hiç değilse kendimizi önemsiyorsak biraz daha dikkatli olmak zorundayız sanki? bunu lütfen "kuşların uçuşu, kelebeklerin güzelliği, çiçeklerin tazeliği" kafasında okumayın. hattası bu yazıyı uyarı olarak algılayın. buzullar, sera gazları, petrol atıkları, kimyasal atıklar, radyoaktif atıklar vs... bunları düşünün, göte geliyoruz ayık olun!
