pekala, bir daha... nietzsche'nin bende büyük etki yaratmış sözlerinden biridir. oturup düşününce içinde nasıl bir yaşama arzusu barındıran bir cümle olduğunun farkına varıyor insan. yaşamayı her şeye rağmen sevdiriyor. ne tuhaf değil mi? sevdiği insandan hayır cevabı alan, ömrünü kârhane köşelerinde geçiren, üstüne bu köşelerde frengi kapıp deliren ve bu yüzden ölen bir insanın böylesine yaşama arzusu hissetmesi. onu geçtim böylesine büyük ve etkili düşünceleri, söylemleri olması... sen ölmedin nietzsche. sen yaşama arzumu kendime ifade etmede en güzel cümleleri bulmama neden olansın. sen ölemezsin nietzsche. halen daha söylediklerin bu devir için çok erken iken sen nasıl ölebilirsin. emin ol dünyada seni anlayan insanlar her zaman olacaktır. kendi devrinde "böyle buyurdu zerdüşt"'ü samimi arkadaşlarına bile zorla okutuyor iken sen nasıl ölmüş olabilirsin.
