yarın tekrar içinde olacağım hayat çeşidi. hayatın kendisi değil kesinlikle bir çeşididir. üniversiteyi bitirdiğimden beri baktımda 720 gün civarı çalışmışım ve hiç bir gün adapte olamamışım. hep şunu düşündüm iş hayatıyla ilgili, 'alışmak zorunda değilim ki!' bir rahatlama, bir huzur getiriyor bu cümle, herkese tavsiye ederim. üniversitenin rahatlığını görmüş bir insan iş hayatına zor adapte olur, ben artık vazgeçtim mesela...
kapitalist düzenin kollarına kendimi atmadan önce etrafa bakınıyorum, sanki son saatlerim yaşamdaki, kitap okuyayım diyorum, 'yarına kadar bu kitap bitmez ki' diyorum. yağlı boya yapayım diyorum, bitmeyen tablom iş yerinde aklımda kalır diye başlayamıyorum.. bi depresif hal, bi bilinmezlik.
iş hayatı, geri dönüşü olmayan ama kendinize - yeterince paranız ve cesaretiz varsa- yeni yollar açabileceğiniz bir hayattır. yeni yoldan kasıtım 'hayalinizdeki hayata giden yol' dur.
