yeni yapılmış yolun aşağısında, sararmış otların arasında hareket eden ve yaklaştıkça fark ettiğim bir karartıydı gördüğüm.
biraz daha yaklaştım, ne olduğuyla ilgili tahmin yürütebileceğim kadar. Uzağa bakan fötr şapkalı adamın siluetindeydi.
Gövdesinden dallarına kadar sararmış ağaçlarla dolu koca bir ormandaki adamdı. O boyda olabilmesi için ancak iblis bir cüce olmalıydı, gerçek olmadığını biliyordum, yalnızca benzetiyordum.
Ellerim doluyken, bacak kaslarıma kramplar girse de düşüp bayılsam diye dua edebilecek kadar yorulmuşken, zamanı ufak ufak doldurabileceğim saçmalıklar arıyordum kendime. Sonra biraz daha yaklaştım. Daha mantıklı bir fikir yürütmeyle, yiyecek bir şeyler arayan herhangi bir serçe gibi görünüyordu. Kuyruğu sağa sola hareket ediyor, geldiğimi fark edebileceği kadar yaklaşmış da olsam kaçmıyordu. Gülümsedim, sevmek istedim. Yaklaştım, biraz daha. Yırtılmış ve o sararmış dikenli otlardan birine takılmış siyah poşetin tozlu parçasıydı. Yalnızca ucuz ve çevreye zararlı olan poşetlerden birinin parçasıydı hem de. Ama uzaktan fötr şapkalı adamdı.
Yeni yapılmış yola çıkıp, müzik dinlemeye devam ettim.
