anlatılanların hiçbirine benzemeyen bir masal filmi. gerek görsel açıdan gerekse de hikaye ve kurgu açısından mükemmel olmuş. filmin başını seyredince "eyvah, sıkıcı bir film mi acaba?" soruları beliriyor kafada, oysa ki olaylar öyle bir hal alıyor ki vücut bir ara sadece epinefrin salgılamakla yoruyor kendisini. dedik ya masal filmi diye, kimse küçük kardeşini çocuğunu götürmesin; zira hazmı kolay bir film hiç değil, ve de bazı şiddet ya da mideye dokunan saneleri de mevcut. ama yine de masallıktan kopamıyor. hele bir ninni melodisi var ki, ancak masallarda bu kadar güzel ninniler duyulabilirdi zaten. bir film için gidişatı sonuca bağlamak çok önemlidir. güzel bir hikaye kötü ve beceriksiz bir sonuçla berbat edilebilir. ama bu film sonuca da harika bağlanmış. ama mutlu sonla mı bitiyor yoksa hüzünle mi orasını kendiniz görün, ama mutlaka görün. çünkü gerçekten görmeye değer bir masal.
