şöyle ki malumunuz bir zamanlar lodos nedeniyle bursa da elektrikler sürekli kesilirdi. hele bir de varoşlarda olmazsa olmazlardan birisidir bu. bir gün yine böyle olmuş ve mumla oturuyorduk.
babamın gözleri net ela dır. hani benimkilere nazaran daha belli eder rengini. mum ışığı ya birlikte loş ortamda babamın gözlerine dik dik baktım. aramızda birşey yoktu. durdum durdum ve ''baba gözlerin kedigözü gibi parlıyor yav ehehehe' yaptm. ki, babamın elleri çok ağırdır. tokadı vurduğunda henüz 16 yaşında bir erkek olmama rağmen ağlamıştım. elimde değil ki aga başım çatlayacaktı istemeden ağladım.
vay arkadaş 3 yıl geçmiş. işte ilk ve son tokat oldu o tokat. öyle kalması dileğiyle.*
