insanları bir stres kapladı. iyi işler yapmak isterken, düzgün cümleler kurmak isterken, yaşam çıkmazlara sürüklüyor. hiç kavga bile etmeyeceğin insanlarla fikir ayrılıklarına düşüyorsunuz. herşey karnınnın doyması değildir insanoğlunun. burası benim de ülkem bu böyle bilinsin. isterim ki herkes yüreğiyle özgürce yaşayabilsin. kendimiz gibi olmak; kurtarır bizi.
(edit: sözüm bölücülükten değil. yapmak istediğim şeyleri dürüstçe yapamamak. mesela: benim gibi düşünen ve yaşayan insan şu zamanda devletin hiç bir ihalesini kazanamaz. örn: okullar da bedava dağıtılan kitapların basım ihaleleri. toki inşaatlarının tuğlasını seramiğini arsasını hiç bir ihalesini alamaz. kaldırım taşları... zaman gazetesi, trt sanatçılığı, kamu sınavları, kaymakamlık sınavları, üst seviyede polislik. ) geçmişte de böyleydi düzelttik dedikleri için diyorum hiç bir şey düzelmedi aksine daha da kötüleşiyor. o yüzden diyorum burası benim de ülkem. ayrımcılık yapanları suçluyorum. bu ayrımcılığı ben yapmıyorum. biz yapmıyoruz. diyenler yapıyor.
