"ikizlerden biri ölecek. diğerinin yaşayabilmesi için canını verecek.
lâkin birinin ölümü, diğerinin artık ikiz olmaması anlamına gelecek. oburum.
akşam oturayım televizyon karşısına... bir kanalı izlerken, ille
öbüründe ne olduğunu merak ediyorum; orada da aşağı yukarı aynı şeyi göreceğimi
adım gibi bilmeme rağmen... bir şehirde yaşarken, diğerinde aklım; o
şehirler ki, çok da farkı yok birbirinden... doymak bilmez bir çocuk gibiyim;
yetinemiyorum. islığım, bütün şarkıları aynı anda çalmak istiyor;
uçurtmam, kainatın tüm semalarında birden kanat çırpmak...
gemlenmez bir merak duygusu, "her yemeği tat," "her çiçeği kokla" diye
ha babam kamçılıyor beni...telaştan ne tadını ayırt edebiliyorum
yemeklerin,ne kokusunu çiçeklerin... her akarsuya karışıp gitmek geliyor içimden;
hangisine karışsam, gözüm ters akıntıda... halbuki her akarsu, aynı
denize karışıyor sonunda...sinemadaysam gelecek filmi, izleyeceğimden daha fazla merak ediyorum;
ki onun da sonu aynı, biliyorum. hangi mektubu açsam, açılmayan için
meraklanırım... kulağım çalacak telefonda; en sıkıldığım anda dahi
gelen telefonlardan... kış boyu baharı iple çekmişken... şimdi sonbaharı
özlemem neden?..
çünkü yüreğimin iki yanına yerleşmiş ikizler, yıllardır durmaz
tepişirler. "kalk gidelim" derken biri... "halt etme otur" diye eteğinden çeker
diğeri... biri karınca, öbürü ağustos böceği... oysa yaş kemale erdi;
"nihai tercih"in vakti geldi. zordur ikizler için tercih... bir yanını seçmek, çoğu zaman öbüründen
de vazgeçmektir. çünkü birini feda ettiniz mi, "ikiz" değilsinizdir
artık... sizi siz yapan, içinizdeki tepişmedir. değeriniz, "diğeriniz"dedir.
bütün haziran doğumlular bilir bunu... o yüzden kıyamaz içinde tepişen
ikizlerden birine... ne kahkaha saçan neşeye, ne ansızın bastıran hüzne... ne
iyimser güne, ne karamsar geceye... ne ciddiye, ne muzibe... ne çocuğa, ne
büyüğe... ne sadeliğe, ne debdebeye... kıyamaz herhangi birini
elleriyle öldürmeye... bilir ki yazılmış nice yazıda, dizilmiş onca notada,
boyanmış bunca tuvalde, söylenmiş sözde, yakılmış türküde o tepişmenin sancısı
vardır. sancı durdu mu ne akarsu, ne ters akıntı kalır. ölü bir
denizde tek kürekle döner durursunuz.
dedim ya; oburum.... ve bazen kızdırıyor sevdiklerimi bu huyum. varsa
bir kusurum; haziran doğumluyum. ne garip şimdi bile; bir yanım bunları
yazıp hicvederken benden izi... "sil de ciddi bir şeyler yaz" diye
yırtınıyor ikizi... "
