fanatizmin giderek kökleştiği ülkemde sporun saygı, centilmenlik, fair play boyutunun çoook uzaklarda olduğunu bir kez daha gözler önüne seren maçtır. Yok nasıl koyduk nasıl geçirdik. Korkarım Bu gidişatın sonu artık mahalle araları taşlı sopalı kavgalar olacak ve belkide önüne geçilmezse ölümler olacak. Şu başlığın altında yazanları okurken bile insanın tüyleri ürperiyor. Klavye arkasında Kelli felli göbekli adamlar, gencecik delikanlılar, yazarken ve konuşurken ağzından salyalar saçıp mutlu oluyorlar. Neyin kafasını yaşıyorsunuz beyler ? Bir spor müsabakasıyla deli gibi mutlu olup yine bir spor müsabakasıyla hayata küsmekte neyin nesi? Galatasaraylı' sı fenerbahçeli' sı ayrımı yapmadan her yıl hep aynı şeyler yaşanıyor. Eskilerin anlattığı Takım elbisesiyle tribünde oturup maç sonu beraber ayrılan taraftar portrelerine kim inanabilir ki? Hadi Varın eksileyin şimdi..
