çalar saatle uyanmaktır yalnız olmak... saatin o tiz sesiyle uyanmak zorunda olmaktır. halbuki bir çok insan çay kokusuyla ya da annesinin, sevgilisinin sesiyle uyanıyor aynı anda.
kalktığında günaydın diyebileceğin bi sesin olmamasıdır. duşa girdiğinde kapıyı kapatmaya bile gerek olmamasıdır. üzerini giyindiğinde aynaya bakarak anlarsın nasıl olduğunu... fikir sorabileceğin kimse yoktur.
dışarı çıktığında bu sefer boyut değiştirir yalnızlık. kalabalıklar içinde yalnız olmak zamanı gelir. kurtulamazsın o duygudan o histen, eğer gerçekten yalnızsan. aslında çok sevmektir yalnız olmak.
sanki o olmayınca, dünyadaki herkes senin yanında da olsa, gitmeyecek bi duygu. yalnız olmak aslında sensiz olmak demek...
eve döndüğünde anahtarla kapıyı açmak, günün nasıldı sorusunu duyamamak...
evi bıraktığın gibi bulmak..ölü gibi..
soğuk yatağa tek başına girmektir yalnız olmak... yaz mevsiminde bile insanın canını yakar...
