ben şöyle bir versiyonunu yaşadım. boş derslerden birinde öne doğru eğilmiş malafatı indirmeye çalışmaktayım
r= roamer
a= arkamda oturan güzel kız arkadaş ama sadece arkadaş
a: kantine inelim mi ?
r: yok ya ben oturcam.
a: niye ya gel hava alırız bahçeye çıkarız.
r: istemiyom yaa git.
a: senin bir sıkıntın var.
r: var amuğa goyim git işte.
a: söylemezsen gitmem.
r: söylemiycem sittir git
a: söyle ya ben kimseye anlatmam.
r: tamam sen kaşındın getir kulağını.
a: hadi söyle.
r: ereksiyon oldum.
a: yani?
r: zikim kalktı geri zekalı.
a: haaaaa... üzülme ya insanlık hali.
son cümleyi omzuma vurarak söylemesi ben paradokstan paradoksa atmıştır.