ilk dinlediğimde çocuktum daha. hiç bir aşk acım olmamasına, inanılmaz güzel bi çocukluk geçirmeme rağmen bu şarkı, klibindeki o gizemli gözlüklü adam beni çok fazla etkilemişti. şu anda dinlediğimdeyse ağlamamak için kendimi zor tutuyorum. o gözlüklü adam meğer türk popunun en büyük adamlarından biriymiş, mükemmel şarkıları varmış yerine sevemem gibi mesela. şarkının sözleri bir ayrılığı, ayrılık korkusunu anlatıyormuş. herneyse tanım kısmına geçecek olursak özellikle akustik versiyonu insanı ağlatabilir, loop a alınabilir, bağımlılık yapabilir. gökhan kırdar beyin en iyi iki şarkısından biridir.
