liseden liseye, öğrenciden öğreciye değişen bir durumdur ama değişen lisenin özlenip özlenmemesi değil ne kadar özlendiğidir...
gıcık hocaların garip komplekslerine karşı duyulan nefret bu özlemi azda olsa dindirir.
ama her şey bir yana; lisede yaşanan anılar hiçbir yerde yaşanacak cinsten değildir.
birde; eski lise arkadaşları ile seneler sonra buluşulup; eğlenildikten, eski günler yad edildikten sonra ayrılınca buluşma yerinden insanın içini saran özlem işte budur.
belirli bir süre etkisinden kurtulamazsınız...
