Bir adam düşünelim sakal bıyık yerinde
Gel gör g(ı)ram insanlık bulunmuyor serinde
Eşi ve çocukları ondan ekmek bekliyor
O kahve köşesinde gününe gün ekliyor
Erkeğinden hayır yok kadın bunu bilmekte
Her gün ya temizlikte ya merdiven silmekte
Kazandığı parayla karınları doyuyor
Artarsa kocasının avucuna koyuyor
Bir kadın erkeğinden sahiplenilmek umar
Onun aklında içki, fikrinde ise kumar
Para ver kadın diye üzerine atlıyor
Yok deyince tokatlar suratında patlıyor
Evde her gün bir kavga elbette kadın mutsuz
Çocuklar hep tedirgin gelecekten umutsuz
Baba evine dönse başının etin yerler
Gelinlik ile çıktın, kefen ile dön derler
Ya oturacak evde her gün dayak yiyecek
Ya da isyan çıkartıp bu işe dur diyecek
Kırılsa eli kolu, gözlerine kan dolsa
Sabredip bekler kadın Anadır ne de olsa
Dua eder her gece Rabbim kocam çalışsın
Evine ekmeğini getirmeye alışsın
Yanağından süzülen gözlerinin yaşıdır
Umutla bekler kadın sanki sabır taşıdır
Ve böyle devam eder bakar ki yıllar geçmiş
Siyah saçında aklar kendisine yer seçmiş
Sağlam yeri kalmamış her gün dayak yemekten
Bir karşılık görmemiş harcadığı emekten
Saygı denen şey bitmiş, sevgiyse zaten kayıp
Daha fazla sürmesin bitsin artık bu ayıp
Diye açılır dâvâ mahkemeye çıkılır
Yirmi yıllık bir yuva işte böyle yıkılır
----Her kim ki kadın döver ve yahut eder tâciz
----Gözümde bir zavallı, hastalıklı ve âciz
----Kadına zulmedene ancak Erkek/cik derim
----Bu şiir benden çıktı gerisi Allah kerim.
