bugün sınıfça atatürkçü düşünce derneği nin çanakkale konferansına katıldık katılmak mecburi gibi bir şeydi çünkü hoca sıkı bir atatürkçü dür. ders saati çakıştı gittik, yolda başladı daha muhabbetler şimdi gitcez de iki saat oturcaz da vır vır başımızı ağrıtacaklar demeye.. atatürk düşmanlığı yapıyorlar alttan alttan bir gün dalıcam ama sabrediyorum.
neyse.. girdik önce bir iki şiir okundu çanakkale ile ilgili sonra bir panel düzenlendi çanakkale ruhu anlatıldı savaşla ilgili bilgi verildi. ardından (bkz: alternatif tarihin) çanakkale savaşı ve atatürk üzerindeki son zamanlarda çarpıtmalarından yalan dolanlarından bahsedilirken yanımdaki kişiler kısık sesle homurdanmaya başladılar. dendi ki: dünya nın hiçbir yerinde olmayan sadece türkiye ye özgü, bir olay vardır bu ülkede: tarihin bir yaşandığı zamanki hali bir de şimdiki hali şöyle bir düşündüm evet doğru alternatif tarih tarihe güzel bir değişim seceneği adı üstünde alternetif oluşturuyor. bu ülkede isteyen istediği gibi algılayıp inanabiliyor tarihe. sahnedeki konuşmacılar dinleyenlere atatürkçüler diye hitap ettikçe hal daha bir traji komik hal aldı benim için ve moralim çok bozuldu çıkışta da bir saatlik bir panelin eleştirisini yaparken en çok muhabbetim olan adam uyudum ya bir ara kaldırdılar beni falan deyince ne kadar az kişi olduğumuzu ne kadar çalışmamız gerektiğini daha iyi anladım. zira o konferansa gelen genç kesimin neredeyse tamamı ya hocanın gözüne girme amaçlı ordaydı yada mecburiyetten..
