tüm gün boyunca okulda ders çalışmam ve sürekli mola vermemden mütevellit içtiğim çaylar, kahveler, sular nedeniyle gün sonunda mesanem dolar taşar. bu hemen her gün olur bana ve ben asla okulda lavaboya gitmeyi akıl edemem. evimle okul arası bir onbeş dakika mesafede olduğundan yol boyunca sıkıştıkça sıkışırım. kapıya yaklaştıkça da iyice dayanılmaz bir hal alır bu durum. ama asıl olay o andan itibaren yaşanır. anahtarı aramak için elimi cebime atarım, uzun süre bulamam. bulurum, bu sefer de apartmanın ışıkları söner. ışıkları yakarım, kapıyı bir şekilde açarım, bu sefer de ayakkabı bağcıkları dolanır, kördüğüm olur açılmaz hale gelir. topuklarına basar çıkarır lavaboya koşarım, bu sefer de eşofmanın bağcıkları dolanır açamam.
her gün başıma geldiği için benim beceriksizliğim mi yoksa herkese mi böyle oluyor bilmiyorum ama altıma işemem an meselesi.
