Bu gece yine rüyamda gördüm onu. Öyle seks içerikli bir rüya değildi. Zaten onu hiç öyle bir rüyada görmedim.
Genelde beraber geziyoruz onunla. Sonra bir yere gidiyoruz ve o bir anda kayboluyor. Bazen bilinmeyen bir ortamda karşılaşıyoruz o bana pas vermiyor. Bazen bilinen bir ortamda karşılaşıyoruz, bazen konuşuyor bazen konuşmuyor. Bir keresinde o kadar güzel vakit geçirdik ki sonunda bir duvarın üstüne tırmandık ve göz alabildiğince uzanan yeşilliklerin üzerinde bir süre oturduk. Sonra o "ben biraz şeker yemeye gidiyorum" dedi ve gitti. Gidiş o gidiş...
Bu gece otobüsteydi, bende yolda yürürken onu gördüm otobüste. Camdan bana bakıyordu. Emin olamadım o olduğuna. Sonra otobüs ilerde durdu. Döndü bana baktı ama ben emin olamadığım için yoluma devam ettim. Sonra "vay anasını beni tanımadı" ve ya "vay anasını beni unutmuş" hareketleri yaparak uzaklaşmaya başladı. Sonra ben bir daha döndüm ve yine göz göze geldik ve onu tanıdım. Oydu. Geldi kucaklaştık.
Halimi hatrımı sordu. Bende onunkini. Sanırım o sırada ağzımın kuruluğuyla ilgili bir eleştiride bulundu. Orasını tam hatırlamıyorum. Rüya işte biraz saçmaydı. Biraz ilerledik bana sevgilisiyle yaşadığı bir problemi anlattı. Bunu gerçek hayatta da sık sık yapıyordu sık görüştüğümüz zamanlarda. Evden kovmuş sevgilisini, bir hareketi hiç hoşuna gitmemiş. Sanırım tamda onu isteyecekleri günmüş. Üzülmüş gibi yaptım ama o kadar sevindim ki anlatamam.
Dedimya onu rüyamda hep böyle gördüm. Onu o kadar sevdim ki... Hiç sevgili olmadık. Olamazdıkta zaten. Ben o kadar bitkin, tipi kaymış, embesil bir adamdım ki... Ama o anlamış benim art niyetli bir insan olmadığımı. Ben ona defalarca seni seviyorum dediğimde o sana güveniyorum arkadaş kalalım falan demişti. Zaten benim o kadar çok sorunum vardı ki iyiki de öyle demiş. Zaten başka bir yoluda yoktu. Ben ona gerçekten yakışmazdım. Yani uyuşmazdık zaten. Hayalden öte değildi benimki.
En son 9buçuk ay önce falan 2 sene sonra sana evlenme teklif edeceğim dedim. O zamandan beri görüşmüyoruz. eheheh. Sevgilisi vardı. Zaten sevgilisi olduğu zamanlarda hiç aramadım onu. Benim kafamdaki delikanlılık anlayışına tersti. Ne kadar seversem seveyim, başka birinin sevgilisiydi. Yavşayamazdım. Hayatında olamazdım. Çünkü zaten ben ona her zaman aşkım gözüyle bakacaktım. Ben evlensem o evlense ikimizinde ayrı ayrı 4 düzine çocukları olsa, 75 yaşında karşılaşsak o yine benim aşkımdı. Olmazdı onunla aynı ortamda yalnız kalamazdım. Görüşemezdim birebir. Cinsel temas kurmakla alâkası yok. Olmazdı işte... Olmazdı...
Neyse.. Bu rüyalara girişleri terapi benim için. Onu belki 2 ayda 1 kere rüyamda görüyorum ama en azından gördüğüm gün 100 yaşam puanı elde etmiş gibi hissediyorum. Aramıyorum sormuyorum. O da beni aramıyor. Zaten ben aranmaya sorulmaya değmeyecek kadar mala bağlamış psikopatın teki oldum. O 100 yaşam puanı 2 ayda sıfırlanıyor. Neyse ki Allah yetişiyor yardımıma hop bir rüya daha. Mutlu oluyorum onu görünce. Rüyada bile olsa.
Geçen gün taaaaa 5-6 sene önce ona yazdığım bir mektubu buldum arşiv dosyalarımın arasında. Ulen arşiv dosyası diyorsam yani eskileri barındıran raftan bahsediyorum. Güldüm kendi kendime. Sonra döndüm o zamanki halime baktım. Ben biraz geç büyümüşüm. Ulan senin etin ne budun ne şu kıza bak bide dön aynaya bak. Hiç mi aynaya bakmıyordun ağzını siktiğim dedim. Ama olsun lan buda bi çeşit tecrübe işte. Ne sikim tecrübeyse...
Bazen kendimden korkuyorum. Ulan acaba salakça şeyler yapacak kadar sıyırırmıyım diye. Yok diyorum sonra yeterince şey öğrendim ben. Satanistini, iyisini kötüsünü ne yapılması gerektiğini biliyoruz yapmasakta...
Tamam etrafımdaki insanlar acayip derecede canımı sıkıyor. Belki bir çoğunun niyeti kötüde değil ama yine birçoğunun farkında olmadığı birçok şeyi farkındayım. Şükür ki, bir yolunu bulup farkına varmam gerekenleri farkına varmışım.
Belki de kendimi kandırıyorum ama zaman zaman şöyle diyorum: Onu o kadar çok sevdim ki benim olsa herşeyi bir kenara bırakırım. Dürüstlük, şeref... Onu mutlu etmek için her türlü fesatlığı yaparım lan. O da fakir bir ailenin çocuğu değil. Baba zengin. Ulan diyorum zora düşersem ortalığın mına koyarım yine parayı bulurum gerekirse ülkeyi terkederim onu alıp yanıma. Diyorumya işte iyiki olmamış. Olsaydı yoldan çıkardım ben. Ne din, ne millet, ne toplum, ne ahiret hiçbirini umursamazdım. Allah'tan korkmayan ateiste dönerdim beyler. Belki de sadece kendimi kandırıyorum. herşeye rağmen bu terapi bana yetiyor şimdilik. daha ne kadar yeter bilmiyorum. ama şimdilik yetiyor işte. teşekkürler güzel bayan. çok teşekkürler. iyiki varsın. bazıları "olm hatun hayatını alt üst etmiş" dese de benim hayatım zaten alt üst olmuş şekildeydi. sen terapiden başka hiçbirşey değilsin. rüyalarda bile. p.s. i love you. mutlu yaşa..
