sen o adamdın.
hayatıma girip her şeyi yoluna sokan adam. bana sevgiyi hissettiren adam. sığınağım, dayanağım yerine koyduğum adam.
konu senken cümle kurmak o kadar zor ki. öyle dayanılmaz ki. gittin çünkü. çekip gittin. sen o adamdın, artık değilsin.
çok oldu sen gideli. kendi kendime tutunuyorum hayata. önemli değil, öğrendim ben güçlü olmayı, sensiz ayakta durmayı.
peki böyle olmak zorunda mıydı? söyle bana, böyle bitmesi şart mıydı?
gidebilirdin evet, gittin de zaten. ama lanet olsun, küçücük bir değerim de mi yoktu gözünde?
terk ettikten sonra hakkında atıp tuttuğun birine dönüşmem neyden sonra oldu? ayrıldıktan sonra mı? bu kadar mı çabuk bitti sevgin be adam? bu kadarcık mıydın sen? isteyeceğim son şeydi senden nefret etmek. isteyeceğim son şeydi sana kötü şeyler söylemek. isteyeceğim son şeydi senden kötü şeyler duymak.
isteyeceğim son şeylerin hepsi geldi başıma.
meğer ne yanlış tanımışım seni. meğer ne kadar farklı tanıtmışsın kendini.
varsın, olsun, sen hala konuş arkamdan. gözünde iyice ufalt beni, ufacık et.
beni soktuğun sıfatların amına koyayım adam. sen "o adam" değilmişsin.
değilmişsin işte.
kendimi kandırmışım ben. "onsuz yaşayamam" derken kendimi kandırmışım.
