babalarımız gibi sevmeleri ama asla onların yerini almaya çalışmamaları, onlar gibi olamayacaklarını bile bile belki biraz daha yaklaşırım babası gibi olmaya diyerek her dakika bizi düşünmeleri, bir yerimiz incinince baba şefkatiyle sarmaları, tek damla gözyaşımız aktı diye hayattan soğumaları.
