1.gün
ev arkadaşım hacettepe de okuyor. okullarındaki bir eylem kavgaya dönüşmüş, bakmış birileri kaçıyor takılmış peşlerine kendisini kovalatmış diğer gruba, insanların elinde taş, sopa, balta bunun ayağında topuklu ayakkabı, güvenlik acımış da almış bunu bu kısır döngünün içinden.
2.gün
geçen bizim okulda kantinde otururken* yine olay çıktı, insanlar hurra kapıdan koşturup 'daş bulun daş' diye bağırışmaya başladılar. zor tuttum bunlarında peşine takılıp koşucaktı, kenara çektim kendi çapında kenarda titredi fenalık geçirdi. yine birinin elinde balta vardı da aynı balta mı bilmiyorum. okuldan bir çıktık bizimki bir eliyle bni tutmuş diğer elinde iranlı bir kadın. onu da yolda bulmuş kapmış sürüklemiş. kadın my wife my wife diyor, bu da beni bide sevgilimi gösteriyor, hani kadın mı erkek mi diye.sana ne la ölüyordun iki dakika önce korkudan, hemen homofobikliğin tuttu. sonra kadını kocasıyla gördük de rahatladı.
3.gün
yine bizim okulda buluşacaktık, halepçe katliamı için yürüyüş vardı her halde,olay filan yok, koşmuş olamaz ama bir geldi nefes nefese. dedim noluyor, bişe yok dedi.
neyse geldik bugüne.
meğer yürüyüşün olduğu gün bu kalabalığı görünce, geçmiş önlerine cebeci kampüsünün içinde yokuş aşağı slogan atıp sakin sakin yürüyen insanların önünden koşmuş. kolunda tiki çantası ayağında yine topuklu ayakkabı. arkasında ankaranın bütün öğrenci kollektifleri. biber gazlarına gelesice, sırtında cop patlatılasıca. alışkanlık yapmış solcu görünce yardırıp koşuyor durduramıyoruz. heyecan mı arıyor nedir.
