--spoiler--
eşinden gördüğü şiddete ses çıkarmayan, "erimdir, sever de döver de." prensibindeki, erkek egemen bir toplumda yetişmiş cahil bir kadın ve yanında, ona yardımcı olmaya çalışan, mor çatı vb. bir kuruluştan gelmiş bilinçli, muhtemelen feminist bir kadın... klasik şeyler bunlar; dizilerde ve romanlarda sıkça karşımıza çıkan tipler. fakat maalesef ki gerçekten de var böyle kadınlar ve böyle eşler. her ne kadar konu fazla klasik ve öyküye hakim olan abartılı bir acıtasyon daha ilk bakışta göze çarpıyor olsa da, insanı bir kez daha böyle konuları düşünmeye ve irdelemeye ittiği için başarılı bir öykü bence. anlatım da oldukça hoş, fakat insana konu "çamur" değil de "el"miş hissi veriyor.
hikayenin bitiminde okuyucuya birkaç soru yöneltilebilir, yukarıda da bahsettiğim gibi bu tür acı gerçeklerin irdelenmesi amacı ön plana çıkarılabilirdi. "asıl suçlu kim peki? eşine şiddet uygulayıp ortada erkeğim diye dolaşanlar mı? yoksa tüm bunlara ses çıkarmayan, haklarını savunmayı bile unutmuş kadınlar mı? toplum belki de, her şeyin sorumlusu erkekle kadını bir türlü eşit tutamayan toplum?" gibi sorularla okuyucuda daha etkili bir iz bırakabilirdi yazar.
güzel bir öykü olmuş ennihayetinde, kalemine kuvvet diyoruz arkadaşımızın...
--spoiler--
