Herkeste olduğu gibi bende de kendini sevme ve kendini koruma gibi bencil iki iç güdü var. doğrularım ve yaptıklarım bu içgüdülere göre şekilleniyor. üstelik mutlak iyi, mutlak kötü veya mutlak adil diye bir şeyin söz konusu olduğunu düşünmüyorum. iyi ve kötü, göreceli kavramlardır. hoşuma, işime gelene iyi, gelmeyene kötü derim. her birimizin zevkleri farklı. bu yüzden her şeyde en yüksek amacım kişisel menfaatlerim. ahlaki ilkelerin hiçbir maddi kazancı yok benim için. bu yüzden iradem üzerinde hiçbir etki yapmıyorlar. zaten evrensel bir ahlak yasası olduğunu da kesinlikle kabul etmiyorum. hayallerim, tutkularım, arzularım beni ben yapan şeyler. ve ben kendimi sadece kendim için sınırlandırıyorum. eğer, bilgiliysem kuvvetli ve haklıyımdır. yaptığım her şeyden ben sorumluyum ve etrafımdaki canlılara zarar vermediğim sürece kimseye hesap vermek zorunda değilim.
özet: evrensel ahlak yasası diye bir şey yoktur, herkesin kendi ahlak yasası vardır.
