özellikle türkiye tarzı ülkeler için geçerli talihsiz nedenlerdir. bu arada "adam gibi" den kasıt cinsiyet vurgusu değildir, baştan belirtelim de sonra saçma çıkarımlar yapılmasın.
neden başlıca kültüreldir. bir konuda sakin sakin ve açıklayıcı tarzda argüman ortaya konmaya başlandığı anda din sahibi şahıs tarafından tarzınız üzerinden aşağılanmaya başlarsınız. "pasif", "daha kendinden emin değil dini tartışıyor" gibisinden söylediklerinizi hasıraltı etmeye yönelik çabalar başgösterir. bundan sıyrılırsanız bu sefer "çok sakin konuşuyor bu kesin misyonerdir, yabancı ajandır" diye suçlanırsınız.
kısaca bu adamlarla din konuşulmaz arkadaş, "biz konuştuk, çok da güzel anlaştık" diyen ya bir dinci ile konuşmamıştır, ya da din konusunda konuşmamıştır. bu nedenle bu elemanlar "adam gibi konuşsa, sorsa mesele değil; ama dine küfür ediyor" diye mızmızlandıklarında "acaba" diye tereddüt etmeyin, zira öyle bir yöntem zaten yoktur. eleman için inandığını sorgulamanız zaten başlı başına bir küfürdür, tarzın dilin vs. önemi yoktur. denemesi bedava: din sahibine, "bu tartışmada kriterler nedir, hangi yönteme bağlı kalarak falanca konuyu konuşabiliriz, hangi sınırlar çerçevesinde insan gibi medeni bir biçimde bu konuyu ele alabiliriz" diye sorun. büyük ihtimalle "medeniyet dediğin tek dişi kalmış canavar, heööö allahuekber!" diye foseptik bir yanıt ile karşı karşıya kalacaksınız.
en kestirme yol dinlerinin neye benzediğini çarpıtmadan doğrudan söylemektir. bundan da hoşlanmayacaklar ama başka bir yöntem de önermeyecekleri için mesele yok.
