bu konu sadece hacılarla ve hocalarla kısıtlanmayıp, kendine dindar diyen (dininden taviz vermediğini iddia eden) tüm işverenleri kapsamalıdır. kendini "dindar" olarak tanıtan işverenlerin maalesef ki geneli işçi hakkı yemekte herhangi bir beis görmemekte, iş alanını din dışı ve iş ahlakını ise genel ahlaktan bağımsız olduğunu kabullenen uygulamalar görmekteyiz.
dinle diyanetle alakalı kurumlara çuvalla bağış ve yardımda bulunan ve fakat asgari ücretle köpek gibi çalıştırdığı işçinin en doğal hakkı olan sigortasını yapmayıp, parasını gecikmeli olarak ödemeyi finansal başarı olarak addeden insanları görünce, bu yaptıkları yardımların adlarını yüceltmek ve bonkör gözükmekten başka bir işe yaramadığı düşünmeden edemiyor insan..
