leonardo da vinci isa'nın son yemeği tablosunu kilise duvarına çizmeye başladığında ona üç yıl süre vermişlerdi. da vinci resmin neredeyse tamamını bir yıl gibi kısa bir sürede bitirdi. eksik kalan tek şey isa'nın, yani iyinin, ve yahuda'nın,yani kötünün, yüzleriydi. uzun süre düşündü da vinci fakat isa'yı nasıl resmedeceğini bulamadı. bunun üzerine yardımcıları ve öğrencileri kafasını toparlayabilmesi ve bir değişikli yapması için da vinci'yi bir klasik müzik konserine gitmeye ikna ettiler. da vinci konseri izlerken koronun en arkasında tertemiz yüzlü, yakışıklı gözleri bir yıldız gibi ışıldayan bir adam gördü. derhal öğrencilerine talimat verip adamı kiliseye getirmelerini istedi ve adama bakarak isa'yı resmetti. geriye sadece yahuda'nın yüzü kalmıştı. fakat da vinci aylarca hatta yıllarca düşünmesine rağmen onu resmedemedi. kime bakacaktı nasıl yapacaktı düşündü durdu. öyle ki aklını yitirme noktasına gelmişti. öğrencileri onun için endişe ediyordu. sürenin bitmesine üç gün kala da vinci öğrencileriyle beraber şehrin izbe yerlerine gidip, düşkün ve kötülük timsali insanlar aradı. en sonunda bir çöp yığınının yanında sızmış bir adamda karar kıldı. istediği tam olarak bu değildi ama başka çaresi yoktu. adam sarhoş ve baygın olduğu için öğrencileri adamın kollarına girip onu ayakta tuttular. da vinci de resmi tamamladı. o sırada adam kendine geldi ve irkildi :
- hey ben bu resmi görmüştüm...
da vinci korkuyla adamın üstüne atıldı:
- hayır. olamaz. bu resmi üç yıldır sadece bu odada bulunanlar gördü.
- gördüm... o zamanlar bir koroda şarkı söylüyordum ve bir adam beni buraya çağırıp resmimi çizmişti...
