sevgili kürt kardeşim, aslında ikimizin birbirinden farklı olan ya da üstün olan hiçbir yanı yok biliyor musun? ikimizde bu ülkede parasızlık çektik, işsiz kaldık, itildik kakıldık. hayatın acını yüzüyle belki çok küçük yaşlarda tanıştık. anlayacağın sen bensin, bende senim, kardeşiz, kardeş kalmalıyız.
edit: eksileyen arkadaşlara saygı duyuyorum, ancak bu anlayışa ihtiyacımız yok mu?
