acı ne olursa olsun gözyaşının rengi hep aynıdır. anne hep annedir. pkk ile ilişik olmayan tüm kürt insanı da, biz gibi bıkmıştır, kandan, terörden, acıdan, ağlamaktan.
sıra arkadaşımı aktütün saldırısında şehit verdim ben.
ve mahallemizde oturan birçok insandan biri olan şırnak'tan gelip mahallemize yerleşmiş güneş teyze herkesten çok ağlamıştı.
her bir kimse evladını bu uğurda kaybeden de "allah belasını versin bu kürtlerin" diyor ya, biz neetmişiz onlara, oktay bizim de oğlumuzdu demişti.
kıssadan hisse, anaların gözyaşının rengi aynıdır. sadece "kürt" olduğu için onu bir terör örgütünün parçası olarak nitelendirmek insanlığa yapılan en büyük ayıptır. elinden öpülür o teyzenin.
